حسام‌الدین سراج: رادیو و تلویزیون زمان شاه علت علاقه‌ام به موسیقی بود | حرف سیاسی نزدم؛ بدون رودربایستی گفتم | معماری خواندم اما استاد آوازم شجریان بود و محمود کریمی
به گزارش روبرونیوز، سید حسام‌الدین سراج ۲۶ مرداد سال ۱۳۳۷ در اصفهان متولد شد.
مشوق وی در تحصیل علم و هنر، پدرش سید محمدرضا سراج بود که بر ادبیات مسلط بود، صدای خوبی داشت و با ادیبان و هنرمندانی نظیر جلال الدین همایی، جلال تاج اصفهانی، حسن کسایی و … هم‌نشینی داشت.
سید حسام‌الدین سراج، موسیقی را با فراگیری ساز تنبک از ۱۳ سالگی آغاز کرد. پس از آن نواختن سنتور را نزد «سیروس ساغری» در اصفهان آموخته و برای تکمیل آن از هنرمندانی چون فرامرز پایور، رضا شفیعیان و پشنگ کامکار بهره جسته است.
در زمینه آواز نیز از آموزش‌های محمود کریمی و محمدرضا شجریان استفاده کرده است.
وی در کنار فراگیری موسیقی، تحصیلات دانشگاهی خود را در رشتهٔ معماری و شهرسازی در دانشگاه شهید بهشتی ادامه داد و موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد معماری از آن دانشگاه و دکترای پژوهش هنر از دانشگاه هنر شد.
او تحقیقاتی در باب زیبایی‌شناسی هنر و معماری و تطبیق وجوه اشتراک هنرها دارد که به‌صورت رسالهٔ نهایی دانشگاهی ارائه شده و به صورت مقاله‌های علمی در مجله‌های فرهنگی هنری به چاپ رسیده‌است. او همچنین سابقهٔ تدریس در دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران را دارد.
سید حسام‌الدین سراج در برخی از آثارش، مانند: باغ ارغوان، شرح فراق، بی نشان، آئینه رو، نرگس مست، ماه نو و … آهنگسازی را نیز برعهده داشته‌است.
او با هنرمندانی نظیر: جلیل شهناز، فرهنگ شریف، حسن یوسف‌زمانی، فریدون شهبازیان، جلال ذالفنون، محمد موسوی و … همکاری داشته است. از وی آثار موسیقی متعددی نظیر: باغ ارغوان، وصل مستان، شمس الضحی، یاد یار، آفاق عشق، طریقت عشق، شرح فراق، آئینه رو، دل‌آرا، بی نشان، نگاه آسمانی، نرگس مست و… منتشر شده است.
او همچنین کنسرت‌هایی درجهت معرفی فرهنگ، هنر و موسیقی ایران در کشورهای آمریکا، فرانسه، انگلستان، سوئیس، هلند، آلمان، یونان، اسپانیا، چین، ترکیه، کره، کانادا، تونس، قطر و روسیه داشته‌است.
وی در خرداد ۱۳۹۳ به مدت چهار سال به عنوان یکی از ۲۵ عضو شورای عالی بنیاد باران انتخاب شد.
سید حسام‌الدین سراج در تابستان ۱۳۹۷ پس از سال‌ها در شهر مشهد موفق به برگزاری سه شب کنسرت شد. این کنسرت با همراهی «گروه موسیقی بامداد» مشهد اجرا شد.
